کد مطلب:321302 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:104
استدلال به مقدمه بیان و اینکه اینها را خداوند بر علی محمد فرو فرستاده
باز از بعضی دیباچه مزخرف بیان را نوشته و گفته است و بعد مخفی نباشد بر ناظرین این كلمات كه خداوند خلق قرآن را نمود فرمود در روز قیامت بظهور نفس خود در او و بعد خلق فرمود كل شی را به دعا كان كل شی قد خلق زیرا كه هر شی كه خلق شده از برای یوم ظهور الله بوده زیرا كه او است ما ینقطع الیه كل شی و ما ینتهی الیه كل شی و بعد كه ظاهر شد بظهور آیات قدرت خود شبهه نیست كه كل شی به كمال ما یمكن ان یوصل بلقاء الله رسیدند دو مرتبه خلق فرمود خداوند عزوجل مشیت اولیه و او خلق فرمود به او كل شی را و چونكه خلق كل شی در خلق بدیع ذكر شد دلیل است كه خلق اولم یزل و لا یزال بوده از
لم یكن شان كان الله الها و لم یكن خلق یعیده و ان الله لم یزل فی علو قدسه و ما دونه فی دنو حده و اول خلق كل شی در این آن كه یوم جمعه است بما یذكره الله شده و حضرت رب العزت این خلق بدع را به امر خود خلق فرمود الی ان یعیده و ان الله یبدأ الخلق ثم یعیده یفعل ما یشاء و یحكم ما یرید الی ان یقول جل بیانه و مرتب فرمودیم بیان را بعدد كل شی تا كل شی در كل شی بذكر كل شی متكمل شده به كمال كل شی از برای ظهور قیامت اخری تا جزا دهد كل شی جزای كل شی ان كان من نفیا بعد له و ان كان من اثباتا بفضله اذ علم او بكل شی قبل از خلق كل شی مثل علم او است به كلشی بعد از خلق كلشی و قدرة او بر كل شی قبل از خلق كل شی مثل قدرة او است به كل شی بعد از خلق كل شی الی ان یقول تعالی و اگر در قیامت اخری بعدد كل شی از نفوس ممتنعه منعه به او مؤمن شوند ثمره بیان ظاهره شده فلتسر عن فی ذلك فلتسر عن فی ذلك فلتسر عن فی ذلك فلتسر عن فی ذلك فلتسر عن فی ذلك چه بسا باشد یك نفس او باشد و عود فرماید خلق بیان را و سمواتی كه در بیان مرتفع شده در قبضه ی قدرت مطوی فرماید الی آخره.
لم یكن شان كان الله الها و لم یكن خلق یعیده و ان الله لم یزل فی علو قدسه و ما دونه فی دنو حده و اول خلق كل شی در این آن كه یوم جمعه است بما یذكره الله شده و حضرت رب العزت این خلق بدع را به امر خود خلق فرمود الی ان یعیده و ان الله یبدأ الخلق ثم یعیده یفعل ما یشاء و یحكم ما یرید الی ان یقول جل بیانه و مرتب فرمودیم بیان را بعدد كل شی تا كل شی در كل شی بذكر كل شی متكمل شده به كمال كل شی از برای ظهور قیامت اخری تا جزا دهد كل شی جزای كل شی ان كان من نفیا بعد له و ان كان من اثباتا بفضله اذ علم او بكل شی قبل از خلق كل شی مثل علم او است به كلشی بعد از خلق كلشی و قدرة او بر كل شی قبل از خلق كل شی مثل قدرة او است به كل شی بعد از خلق كل شی الی ان یقول تعالی و اگر در قیامت اخری بعدد كل شی از نفوس ممتنعه منعه به او مؤمن شوند ثمره بیان ظاهره شده فلتسر عن فی ذلك فلتسر عن فی ذلك فلتسر عن فی ذلك فلتسر عن فی ذلك فلتسر عن فی ذلك چه بسا باشد یك نفس او باشد و عود فرماید خلق بیان را و سمواتی كه در بیان مرتفع شده در قبضه ی قدرت مطوی فرماید الی آخره.